Stilstand = Vooruitgang
Toen ik aan het eind van de lente van 2018 volledig stil kwam te staan, door een auto ongeluk, ben ik vanuit het ziekenhuis in een fysiek revalidatie proces gerold.
Al gauw bleek dat er fysiek geen drempels en geen rem mechanisme bij mij bestond. Waardoor ik de belasting van de trainingen niet kon meten, en daardoor doorsloeg in het dagen lang hardlopen, fietsen en roeien, mijn lichaam putte zichzelf verder en verder uit zonder dat ik het doorhad. Naast het fysieke revalidatie proces werden er een haptonoom en een psycholoog ingezet om te proberen mij in balans te krijgen, daar bleek redelijk snel dat mijn totale zijn al vanaf mijn hele vroege jeugd in overlevingsstand stond, en dat elke ademhaling en beweging enkel puur functioneel was vanuit mijn overlevingsmechanisme.
De fysieke connectie tussen hart en hoofd was functioneel en niet emotioneel in balans, door een oorlogssituatie van ruim 30 jaar geleden en vanuit het trauma dat met mij was gebeurt stond ik 24 uur per dag, 7 dagen per week, 365 dagen per jaar in vechtmodus.
Zo heeft mijn onderbewuste, mijn “fight or flight“ mechanisme aangenomen als fysieke en emotionele staat. De complicaties van mijn ongeluk brachten naast al mijn serieuze fysieke klachten, mijn echte onbalans aan het licht. mijn ongeluk brachten naast al mijn serieuze fysieke klachten, mijn echte onbalans aan het licht.
Vuurvast
Ik was niet eerder bewust dat ik van burn-out naar burn-out leefde, en zo jaren lang alle signalen van mijn eigen lichaam en geest had genegeerd, met meerdere impuls verslavingen en chronische depressie en tientallen suïcide pogingen als resultaat.
Mijn overlevingsmechanisme was zelfs zo afgesteld dat elke verbinding altijd extern en lichamelijk functioneel was, zodat er juist geen bewustwording en aanraking kwam met het trauma deel van mijn psyche. Ik zwierf, zocht en vocht om de leegte te vullen met elke impuls die mij extern en fysiek werd aangeboden en zo verdoofde ik mijn bewust zijn.
Ruim een jaar ging voorbij en begin mei 2019 kwam ik aanraking met iemand die mij opnieuw liet stilstaan en tegelijkertijd mij zo erg in compassie, vriendschap en liefde aanraakte dat Ik in één klap volledig bewust werd van de golfbeweging die ik jarenlang in me had. Zo zorgde mijn eigen overlevingsmechanisme er voor dat het push-en-pull effect van mijn innerlijk tij iedereen op afstand hield en dat alle mensen die ik aantrok, ook tegelijkertijd op afstand werden gehouden. Zo bleek dat de Lemniscaat van mijn emotionele zijn een zelfvervullende profetie was geworden, en dat ik bewust met mijn eigen storm, iedere keer nieuwe chaos en grotere stormen creëerde. Ik hield mezelf slachtoffer van het slachtoffer zijn, want die pijnprikkel was een impuls, en die voldeed dan aan mijn eigen verslaving en impuls drang.
In december 2019 kwam ik opnieuw in aanraking met de dood, niet mijn eigen doodswens deze keer maar de moeder van mijn beste vriend koos om uit het leven te stappen. Voor het eerst zag ik de destructieve impact van jarenlange depressie, zelfhaat en tegelijkertijd voelde ik de gemeenzaamheid in het verdriet van haar man, kinderen en kleinkinderen. Ik was deel van deze achtbaan, en toen die na 5 dagen stopte klapte ik op 31 december in en uit elkaar.
With those crazy heights and real deep lows
I really don’t know why [Danny Vera – Rollercoaster]
De realisatie dat ik jarenlang iedereen om me heen ook mede slachtoffer had gemaakt van mijn slachtoffer zijn, bracht me het inzicht “Dit nooit meer.”. Zo ontstond na enige tijd het inzicht dat ik niet mijn trauma’s ben, dat ik niet gebroken was, maar dat buiten de scheurtjes in mijn pantser, ik werkelijk volledig heel ben.
(F)luister stil.
Deze reflectie en de les die daarbij hoorde was het in stilte te durven blijven stilstaan en daarmee de verantwoordelijkheid te nemen om bewust te kiezen in het loslaten van alle 100.000 uitvluchten, omzwervingen, het vastklampen aan elke impuls, het wegrennen van mezelf en het random terugkomen bij andere.
De oorsprong van mijn enorme drang tot het leggen van verbinding, bleek de drang om met mijzelf in verbinding te komen, en vanuit daar in zelfliefde mijn innerlijk kind te mogen erkennen. Zodat ik naar dat kleine jochie mocht gaan luisteren, horen en voelen wat hij eigenlijk al jaren vroeg en vertelde. “Zie, hoor en raak me aan, hou me vast, blijf voor altijd, en vertrouw me, HOU VAN MIJ!”
Dagelijks zwerf ik als #kluyzenaer bewust tijdens mijn ochtend en avond meditatie in liefde terug naar mijn stilte, want daar mag ik luisteren naar mijn eigen kleine grote innerlijke held.
“Je mag stil durven zijn om jezelf te kunnen horen, en zo je stem te vinden zodat je anderen kan motiveren stil te zijn, zodat ze tijdens het luisteren zichzelf mogen vinden.” [#kluyzenaer]
De kunst van kennis
De afgelopen jaren heb ik me bewust verdiept in psychologie, sociale wetenschappen, spiritualiteit en kosmonisme, en tijdens mijn opleiding toegepaste psychologie kreeg ik de behoefte anderen te inspireren vanuit creatieve processen. Juist omdat vanuit die uiting de vrije ongedwongen verbinding met jezelf tot stand kan komen .
Het bewust kiezen om te leven vanuit de combinatie van de Taoïstische levensfilosofie, Mindfulness, Reiki en het Holisme hebben mij nog meer ontwaakt en bewuster doen gronden in de verbinding tussen mijn eigen menselijke materie en mijn tijdloze plaats in de ruimte (kosmisch) daarmee is en blijft de connectie met mijn eigen zielsmissie (spiritueel) volledig transparant, open en kwetsbaar in de uiting van mijn huidige reïncarnatie vorm (mens).
Zo ontwikkelde ik individueel de V.A.L ® methode, ter ondersteuning van het ontwikkelen van een bewust zijn van meer zelfliefde.
Aan tafel bij #kluyzenaer……
Het platform van de inspiratiesessies heeft als hoofddoel “vanuit een bewuste wens en keuze in liefdevolle verbinding met jezelf te gaan staan zodat je vanuit daar een vergelijkbare evenwichtige verbinding met anderen krijgt, waardoor we collectief een bewustzijn creëren waarbij (zelf)liefde centraal staat.”
Met dit collectief bewustzijn als basis inspireren wij elkaar tot liefdevolle groei, de ontwikkeling van eigenwaarde, zelfrespect, zelfvertrouwen, onafhankelijkheid, en het (h)erkennen van onze autonome, authentieke persoonlijkheid.
Geen drempels, slechts een open deur…
Ik wil dat dit platform voor iedereen toegankelijk is, daarom zal het ook financieel laagdrempelig blijven en is er enkel de vraag naar een bijdrage ter ondersteuning van het platform en de eventuele locatie en de aanwezige faciliteiten . Ik houd er financieel zelf niets aan over, maar als je een andere bijdrage wilt doen dan hierboven beschreven is deze zeer welkom. Zo geef je een bijdrage aan jezelf en daarmee aan het grotere geheel, een gelukkigere en bewustere, liefdevollere wereld.
